28 sept 2012

Camiñando



Un día do último novembro tivemos un extraordinario solpor. Eu paseaba por un campo, onde nace un pequeno regato, cando o sol ao cabo atinxiu, xusto antes de se pór, e logo dun día frío e gris, un estrato claro no horizonte, e a máis suave e brillante luz matinal do sol caeu sobre a herba seca, sobre as pólas das árbores do horizonte oposto e sobre as follas das matas de carballos do outeiro, mentres as nosas sombras alongadas se proxectaban no prado cara ao leste, como se fósemos as únicas pexas nos seus raios. Tal era a luz que non a poderiamos ter imaxinado un momento antes, e o ar tamén era tan morno e sereno que nada faltaba para facer un paraíso daquel prado. Cando nos decatamos de que non se trataba dun fenómeno illado que nunca máis se fora a repetir, senón que acontecería sempre, nun infindo número de tardes, e que acariñaría e acougaría até á derradeira crianza que por alí pasase, volveuse aínda máis glorioso.

O sol recóllese sobre algún prado retirado, onde non se ven casas, con toda a gloria e esplendor que prodiga sobre as ciudades, e talvez como nunca antes o fixera; apenas hai unha solitaria gatafornela coas asas douradas na súa luz, ou só un rato do almiscre ollando dende o seu tobo; e hai un pequeno regato de reflexos escuros no medio da braña, comenzando un meandro que circunda sinuosa e lentamente un toco en descomposición. Camiñabamos nunha luz tan pura e brillante, que douraba herba e follas secas, tan suave e serenamente escintilante, que pensei nunca antes terme bañado en semellante chorro de ouro, carente de toda ondulación ou murmurio. A cara oeste dos bosques e as elevacións resplandecían coma os confíns do Elíseo, e o sol nas nosas costas semellaba un pastor xentil guiándonos para a casa á tardiña.

Así vagamos cara á Terra Santa, até que un día o sol brille con tanta intensidade coma nunca o fixo; brille talvez nas nosas mentes e corazóns, e ilumine completamente as nosas vidas cunha inmensa luz que nos faga acordar, tan cálida, serena e dourada coma un outeiro no outono. 

Henry David Thoreau 


THOREAU, H. D. (2012). Camiñando. Rianxo: Axouxere.

Fotografía: Ansel Adams

21 sept 2012

Curso de monitor de tempo libre


Actualmente atópase aberto o prazo de matrícula para o vindeiro curso de monitor de tempo libre que se realizará no Centro Don Bosco en Santiago de Compostela.

más

20 sept 2012

Peace Maker



Un pequeño avance: Didier Drogba, en este video pidiendo la paz para Costa de Marfil, nos acompañara en el número de octubre de CALDOdeGALLINA.

19 sept 2012

¡Alégrame el día! Tommy Torres y Paco


Una historia alegre y creativa. Tommy Torres es un compositor y cantante puertorriqueño bastante famoso (ha compuesto para Alejandro Sanz, Ricky Martin, Ricardo Arjona, Paulina Rubio...). La cuestión es que recibió un mail de un fan, Paco (bueno, realmente dos), pidiéndole que le ayudara con una chica. Lo realmente increíble es cómo le contestó el músico. Os dejamos aquí ambas cosas, el mensaje y la respuesta.

Leed y mirad el vídeo…





Fuente: La Criatura Creativa

18 sept 2012

Banco de tempo Fervello



Hai case un ano empezou a funcionar en Santiago o banco de tempo Fervello. Falamos con Ángel Montero, un dos seus administradores.

Que é un banco de tempo?
Un banco de tempo é basicamente un intercambio de servizos entre persoas onde a única moeda é o tempo que se emprega para realizar eses servizos. Intercámbianse servizos de todo tipo, salvo aqueles que impliquen nocturnidade, insalubridade ou riscos, e en principio calquera persoa pode participar.

Cal é a filosofía que hai detrás desta idea?
A filosofía é que todos podemos axudar a outras persoas e outras persoas poden axudarnos a nós. O banco de tempo posibilita crear lazos entre persoas que doutro xeito non se coñecerían, coa idea de fondo de que todo o mundo ten algo que ofrecer. Hai xente que non se sinte capacitada para axudar a outras persoas, e o que se quere transmitir a través do banco de tempo é que todos somos necesarios para os demais, todos temos a capacidade de ensinar a outros e podemos ser altruístas todos os días, no noso tempo libre. Calquera cousa que se ofreza é importante, o traballo de todos vale o mesmo, porque vale o mesmo o tempo de lecer dun médico que dun parado, é igual de útil e valioso para outras persoas.

Como xurdiu a idea de montar un banco de tempo en Santiago?
Xurdiu no seo de Panxea. Un dos socios propuxera a posibilidade de crealo e logo entre varios fomos mirando outros bancos de tempo, cómo funcionaban, e intentamos adaptalo aquí, limitándoo a Santiago e comarca. Presentámolo nunhas xornadas da Universidade de Santiago nas que había un grupo de profesores e traballadores da USC que tamén querían montar un banco de tempo, así que chegamos a un acordo con eles para colaborar e que puidesen utilizar o noso sistema.
Como funciona?
A través da páxina web http://fervello.wadobo.com/ os participantes ofrecen e demandan servizos e póñense en contacto entre eles. As horas de duración dos servizos realizados vanse contabilizando. Hai un número máximo de horas en positivo e de horas en negativo, de tal xeito que a xente que demanda moitas cousas non se aproveite doutros, e que todas as persoas se vexan na obriga de ofrecer un servizo, inda que pensen que non poden, que caian na conta de que sempre lle poden prestar a súa axuda a alguén. Así, todo o mundo parte dun saldo cero cando entra no banco, e sempre se intenta ficar nese equilibrio cero, que significa que se ofrecen tantos servizos como se demandan. Cando alguén se achega ao límite recibe un e-mail para que reaccione e reequilibre a súa conta.   

Que hai que facer para poder participar?
Só hai que rexistrarse na páxina web e pór os datos persoais, describir quen es, por que te apuntas, que é o que buscas no banco. Os administradores valoran a petición e a partir de aí podes ofrecer e demandar servizos. 

Como valorades o funcionamento ata o de agora? Vedes interese?
No ano que levamos funcionando conseguimos ter preto de 70 persoas activas. No verán houbo un parón, porque moitos dos nosos usuarios son estudantes. Agora co comezo das clases a actividade volverá a pórse en funcionamento e agardamos que aumente o número de usuarios. 
Agora mesmo estamos pendentes de que se monte un comedor social do Foro de Inmigración e a Plataforma de Desempregados de Santiago, que queren empregar o banco de tempo para “cobrar” o servizo de comedor. A comida sería gratis para todo o mundo, pero o servizo de comedor habería que pagalo, o que se podería facer prestando servizos a través do banco de tempo, como varrer, arranxar cousas... É un xeito de que a xente se valore a si mesma, o que pode ofrecerlle aos outros, e valore tamén o que os demais lle ofrecen.

Ángel Montero é socio da Asociación para o Comercio Xusto e Solidario Panxea.
Se queres saber máis sobre Fervello podes mirar en http://bdtcompostela.tk

CdG

14 sept 2012

Interrail

Agora que xa remataron as vacacións, imos lembrar viaxes pasadas: Moitos aprenderon co Interrail a cruzar fronteiras.


12 sept 2012

Todos los meses en la calle


No hay gallina ponedora, que ponga un huevo cada hora.
Por eso CALDOdeGALLINA una vez al mes.
En Octubre nos vemos en la calle.
Ah caraca!

11 sept 2012

¡Alégrame el día¡ Si se quiere se puede

“Si se quiere se puede” es una red de colaboración y sensibilización con la discapacidad y, concretamente, con el deporte discapacitado, a través de la música, la cultura y la acción social.



más

9 sept 2012

La escafandra y la mariposa


Pechado nun escafandro un pode aprender a ollar o mundo, e mesmo a falar cun ollo – e tamén coa ollada. E voar coma unha bolboreta.  


7 sept 2012

Comida basura



Na prensa falan dun colectivo co nome de Comida Basura: unha vez ao mes saen ás rúas de Madrid a rebuscar entre a comida que tiran os supermercados. Recollen a que está en bo estado e con ela fan ao día seguinte un xantar popular nunha praza pública. Comida basura é a fast food, a comida rápida. Fronte a ela naceu o movemento da slow food, que quere gozar da comida e da vida, saboreala. E saborear é facer da comida un lugar de diálogo, de encontro, de construír algo xuntos, de compartir, que sexa un momento de comuñón. Como cando Xesús multiplicou os cinco pans e os tres peixes, e así, daquilo que non semellaba nada, comeu toda unha multitude. Como que nunha praza de Madrid cen persoas coman xuntas co que outros tiraron ao lixo. Un darlle a volta á comida basura.

más

3 sept 2012

CdG RELOADED


Hemos vuelto! Se acabaron las vacaciones, hemos refrescado las plumas. CALDOde GALLINA vuelve a la carga.
Y en octubre volvemos a la calle...